Het is somber weer. Fris, miezerig en er hangt een laagje mist over Wormerveer. Gelukkig is het tijd om te voetballen en als dat door de hoofden speelt, wordt er uit de bedden gesprongen, de blauw-witte tenues worden aangetrokken en het is wachten tot het tijd is om naar hun oh zo geliefde clubje toe te rijden.

Als er gevoetbald mag worden, maakt het niet uit hoe het weer is. Als we maar weer lekker met z’n allen tegen een balletje kunnen trappen.

Vandaag was het hekkensluiter SDW dat het mocht opnemen tegen Saenden JO13-1. Een aderlating bij Saenden was dat Braian niet aanwezig was. De rots in de branding, die zich de afgelopen wedstrijden op meerdere posities had bewezen, maar ook zonder hem, was de instelling bij de rest van het team positief en was iedereen ervan overtuigd dat er vandaag goeie kans was om de 3 punten in eigen huis te houden.

Na een lekkere warming-up werd er nog een peptalk gedaan en was de vechtlust van de ogen af te lezen.

Het fluitsignaal van scheidsrechter Erwin Lok klonk en Saenden ging er direct vol tegenaan. Het was duidelijk dat Saenden de bovenliggende partij was en voetballend een stuk beter was dan SDW. Het enige puntje waar SDW sterker was, was de fysieke kracht. Erg grote jongens allemaal die zich niet zomaar van de bal lieten zetten. Dit resulteerde dan ook regelmatig in spelers van Saenden die op de grond lagen, maar waar meteen erna werd opgestaan en door beide partijen handjes werden gegeven. Erg genoten van dit gedrag van alle spelers!

De eerste helft werden er af en toe wel kansen gecreëerd, maar tot de 30ste minuut leek er op een 0-0 ruststand afgefloten te gaan worden. Maar toen was daar in de 31ste minuut een assist van Tristan op Sem, die koelbloedig afrondde. Heerlijk. Toch met een voorsprong de rust in. 1-0.

In de kleedkamer hoefde niks over de inzet van het team gezegd te worden en werd er vooral op uitrusten gefocust. Even het lichaam laten herstellen en in de 2e helft er weer net zo hard tegenaan kunnen gaan.

De 2e helft begon weer net als de eerste. Saenden leek onvermoeibaar en bleef maar druk zetten op de tegenstander. Niks opgeven, maar constant vol gas geven.

Dit resulteerde in een aanval, waar Luca alleen op de keeper afging en de mogelijkheid had om het af te ronden. Luca was echter niet zelfzuchtig en zag Miel op een betere positie voor het doel staan. Hij legde de bal keurig af en Miel rondde zoals hij altijd doet, koelbloedig af met een rustige schuiver. 2-0.

Lekker dit. Een beetje adem. Uiteraard moest Saenden niet denken dat ze er al waren en deze voorsprong alsnog weggeven. SDW werd namelijk gevaarlijker en zeker nadat Cas met een vervelende blessure aan zijn knie, het veld moest verlaten, werd SDW nog gevaarlijker. Dit resulteerde in de 49ste minuut dan ook in een aansluitingstreffer en stond er een 2-1 score op het bord.

Dit kon nog weleens spannend gaan worden in de slotfase. SDW bleef druk zetten en er waren nog een aantal bloedstollende momenten voor het doel van Saenden. Gelukkig bracht Brian een paar keer goed redding en kon Saenden na een assist van Sem op Luca de eindscore bepalen. 3-1.

Eindelijk weer 3 punten en ik denk dat we hierdoor lekker in de 2e klasse mogen blijven voetballen.

Hopelijk kunnen we snel ook weer op normale tijden trainen en is alle Corona ellende snel voorbij.

Geniet lekker van jullie vakantie en wij wensen iedereen fijne feestdagen en alvast een geweldig nieuwjaar!

Sportieve groet,

De Staf