Allemaal coaches

De hele week verheugden onze tijgers zich weer op de zaterdag en eindelijk was het dan weekend. Na het goeie nieuws dat er eindelijk een oplossing is gevonden voor Rick zijn ongemakkelijkheden op een plek waar de zon niet schijnt, waren we weer helemaal klaar voor de strijd.

Het was vroeg. Heel vroeg. 08:45 in Purmerend spelen bij de Wherevogels. Toch waren Jordi, Maik, Luuk, Kyano, Tristan, Sem, Mika, Brian en Faas al in opperste staat van paraatheid om aan de wedstrijd te beginnen. Wherevogels stond op het moment van aanvang op de 4e plek met redelijke resultaten dit jaar. We wisten dus dat we aan de bak konden.

De eerste helft liep alles meteen eigenlijk wel redelijk soepel, op het af en toe helpen meeverdedigen na. Hier moeten we echt beter in gaan worden. Het gebeurd nog te vaak dat Brian en Luuk in hun eentje tegen 4 man komt de staan. Nu scheelt het dat deze 2 topverdedigers gelijk staan aan 4 man, want Wherevogels had veel moeite om bij ons doel te komen. Bovendien, als het wel lukte, hadden we daar altijd onze Jordi (aka Neuer) staan die steeds beter reageert en uit zijn doel komt als de tegenstander alleen op hem af komt. Top Jordi! Helaas zit er ook weleens een onhoudbare bal tussen en dat gebeurde helaas in het begin. 1-0 Wherevogels. We konden de elite van Saenden zien denken... wat gebeurt hier nu? Dit zijn we niet gewend! Tijd om te laten zien hoe goed we eigenlijk zijn. Nou dat gebeurde zeker.

Na een schitterende voorzet van Faas wist Mika de bal over de lijn van de tegenstander te werken. Heel knap, want Wherevogels had ook echt een hele goeie keep op doel staan. Niet veel later een prachtige actie van Maik, die de bal bij Faas wist te krijgen. 1-2.

De tegenstander dacht nu.. wat gebeurt ons nu?

Even later een geweldige vrije trap van Sem, die de ruststand op 1-3 bepaalde. Tijd voor limonade en een praatje van mij en Ferry, dat uiteraard ging over het helpen meeverdedigen. Hierna weer het veld op. Het was even wachten op de scheidsrechter, want die was volgens mij vergeten dat er ook nog een 2e helft gefloten moest worden. Misschien is dit ook meteen de reden dat de scherpte er even af was bij de boys van Saenden.  Er werd niet verdedigd en binnen 2 minuten maakte Wherevogels 2 goals. Ik moet wel zeggen dat 1 van deze 2 goals afgekeurd had moeten worden, omdat Tristan een enorme duw in zijn rug kreeg, waarna de wherevogel in kwestie kon scoren. 3-3 dus.

Hoe kon dit nu gebeuren? Tijd om in de turbomodus te gaan. Na prachtig verdedigen van Luuk, met daar achteraan een snelle rush over het middenveld, de bal overgespeeld naar Tristan, die na een paar mooie bewegingen de bal bij Faas wist te krijgen. Bam! in het net. 3-4.

Niet heel erg laat daarna, een mooie actie van Sem, die de bal bij Mika wist te brengen, die vervolgens  zoals we de beruchte tweeling kennen, een geweldige actie uitvoerde met een snelheid waar Ronaldo u tegen zegt. Met een harde knal ook deze bal in het doel. 3-5.

Topspits Kyano, mocht natuurlijk niet van het lijstje missen en wist na een prachtige voorzet van Maik de 3-6 te scoren. Snel gevolgd door de 3-7 van Sem. Mannen wat hebben jullie jezelf herpakt na die 3-3. Gewoon even de klik maken en er weer voor gaan. Jullie zijn echt een geweldig team met z'n allen. Om over de penalties nog maar te zwijgen. Die werden er weer bijna allemaal vlekkeloos ingeramd en Jordi wist weer een paar mooie reddingen te maken.

Dat we een geweldig team hebben en dat de ouders daar een heel groot deel van uitmaken, bleek wel weer uit de voorbereidingen om Ferry te verrassen. Wat een teamwork. Carla had een te gek shirt gemaakt met alle namen van de spelers en uiteraard het magische getal 40 erop. Ferry was zo sportief om deze de gehel wedstrijd te dragen. Tijdens de 2e helft zijn ouders de kleedkamer ingegaan om de kleedkamer te versieren en taart klaar te zetten. Na de penalties ging Ferry een traktatie uit zijn auto halen en wij zijn met zn allen naar de kleedkamer gerend om allemaal een masker op te zetten met een print van Ferry zijn gezicht. Toen hij de kleedkamer binnenkwam zijn we allemaal luid gaan zingen en Ferry kwam niet meer bij toen hij opmerkte dat er allemaal kleine Ferrytjes in de kleedkamer waren. Gevolgd door een prachtig pakketje met bier en chips en een tegoedbon voor Ferry zijn favoriete maaltje: 5 kapsalons. Er waren nog allemaal mooie tekeningen gemaakt door de boys en Maik had zelfs een Wie ben ik spel in elkaar gezet, met foto's van ons team en spelers van Fc Utrecht. Echt heel leuk. Ik wil iedereen bvdanken die heeft meegeholpen om er een onvergetelijke dag van te maken voor de Kale sloopkogel uit Wormerveer. Het was weer een geslaagde dag en hard werken loont.

Toen we thuiskwamen kregen we door dat Hercules had verloren en dit betekend dat we nu de 1e plaats delen met KFC. Wij hebben echter een veel hoger doelsaldo en staan daardoor dus officieel op de kampioensplek. Jongens, elke week wordt het beter en wordt het leuker om naar jullie te kijken. Ga zo door, da kunnen we aan het eind van het seizoen de traqditionele slootsprong doen.

Met zeer sportieve groet,

Coach