JO91 kampioen

Er was eens een voetbalteam uit het kleine, maar prachtige Wormerveer. Dit was niet zomaar een voetbalteam. Dit was een voetbalteam dat ook echt een team was. Een team dat alles voor elkaar doet en buiten het voetbal om ook nog eens dikke vrienden zijn. Een voetbalteam dat na 9 wedstrijden nog ongeslagen was en dat er ook alles aan zou doen om dit zo te houden.Het was een voetbalteam, genaamd RKVV Saenden O9-1.

Op een mistige ochtend in de polder van Wormerveer moesten zij deze zaterdag aantreden voor een strijd der titanen tegen het ook supergoed op elkaar ingespeelde KFC O9-3. Dit was ook een echt team, dat ook nog geen wedstrijd had verloren en er ook van overtuigd was dit zo te houden. Dat beloofde dus een enorme strijd om het kampioenschap, aangezien beide ploegen de 1^e en 2^e plaats in bezit hadden en het puntenverschil, door het 2x gelijkspelen van KFC, tegen het 1x gelijkspelen van Saenden dit seizoen, maar 2 punten was.

Al vroeg was het gehele team van Saenden aanwezig. Iedereen was er klaar voor en er waren zelfs jongens in het team die al hadden gedroomd over het kampioenschap. En dromen zouden soms best wel eens kunnen uitkomen.Het was koud, maar het team had zich enorm goed gekleed met maillots en thermoshirts. Hiermee waren ze wel bestand tegen de 1 graden Celsius die die het kwik liet zien.

Even later kwam het team van KFC ook het Saenden terrein oplopen. Allemaal best wel grote jongens en ze zagen er allemaal heel erg sportief uit.Toch deed het de jongens van Saenden allemaal niet zoveel en wisten ze in hun achterhoofd dat ze wel eens tegen grotere jongens hadden gespeeld en daar ook niet van hadden verloren.Klaar waren ze voor de wedstrijd en om 11:30 was het dan ook zover. Het fluitsignaal klonk en de aftrap werd genomen. Snel bleek dat de jongens van KFC er niet alleen snel en sportief uitzagen, maar dat ze dit ook waren. De mannen van Saenden werden overrompelt en wisten eigenlijk niet zo goed wat er precies gebeurde. In het begin wisten ze nog wel stand te houden, maar na een mooie samenspelende aanval van KFC viel de bal toch helaas achter doelman Jordi (ook wel bekend als de Neuer van de Zaanstad). 0-1   dus helaas.

De mannen wisten dat ze deze wedstrijd echt niet konden laten schieten en begonnen door de “0-1 wekker”, opeens toch wat minder teruggedrongen te worden  en kregen hier en daar zelf ook wat kansen. Tijdens een mooie aanval waar Tristan de bal kreeg van Kyano, waarna hij een actie probeerde te maken viel hij hard op zijn arm en we hadden even het idee dat hij afgevoerd moest worden. Snel naar de bestuurskamer om zijn arm te koelen en op het moment dat hij naar de bestuurskamer gedragen werd, werd er opeens keihard gejuicht door de toegestroomde supporters van Saenden, die al schreeuwend, klappend en zingend het dreamteam waren komen aanmoedigen. Er was gescoord door Saenden, dat weer eens op teamspirit de bal in het doel had weten te werken.

Het was Faas, die de bal na een assist van Kyano in de netten had  geramd. Voor alle supporters een enorme opluchting. Het vervolg van de 2^e helft was zenuwslopend voor de coaches, die zagen dat KFC eigenlijk de betere partij was de eerste helft. Veel kansen en schoten door die sterke spitsen van ze, maar met Maik, Luuk en Brian in de verdediging hadden weinig kans verder. Alles wat werd geschoten, ging over of werd door deze bikkels van richting veranderd. Het beste schot dat nog kwam in de 1^e helft, was er  1 van Saenden. Van superspits Kyano welteverstaan. Een knal waarbij je de bal kon horen suizen spatte uiteen op de kruising waar de paal en de lat elkaar ontmoetten. Ze vielen nog net niet uit elkaar. Met 1-1 trillend van de zenuwen ging ik met de mannen de kleedkamer in. Limonade voor de jongens en koffie voor mij en Ferry. Even tot rust komen, aanwijzingen geven en een kleine wijziging in het team.

De 2^e helft. Saenden oogde sterker uit de kleedkamer gekomen en Sem voelde zich door alle opwinding ook even wat beter en kon ook weer wat minuten meespelen. Tristan was inmiddels ook weer het veld ingegaan en Sem en Tristan gingen weer los, omdat Saenden O9-1 een echt team is en we dit varkentje dus ook SAMEN gingen wassen. Saenden kreeg het op de heupen en de verdediging werd een nachtmerrie voor de tegenstander. Mooie acties van Mika. Geweldig werken en verdedigen van Luuk, Brian, Maik en in de 2^e helft (ook wat meer naar achter geplaatst)…. Faas. Op het middenveld de Felle Tristan. In de spits een naar doelpunt smachtende Kyano en  Sem die zoals altijd onuitputtelijk is, ondanks dat hij niet 100% fit was. Jordi die de ballen af en toe uit de hoeken dook en een samensmelting van al deze kwaliteiten zorgden ervoor dat Saenden over KFC heen liep de 2^e helft. Een mooie solo van Kyano, resulteerde in een knal en zorgde voor de langverwachte 2-1. Wat een lekker gevoel zeg. Even ruimte in de score. En alsof deze opluchting nog niet genoeg was, wederom een actie van Kyano met nog een goal. 3-1. We zaten nu met misschien nog 5 minuten te spelen, op rozen. Dit team ging kampioen worden en dat voelde goed!!! Om het nog maar even te bestempelen scoorde Mika, na een mooie voorzet 4-1 nog even met zijn snel reagerende linker voet.

Tijd voor de aftrap was er niet meer en de ontzettend goede vrijwillige scheidsrechter floot af. Fijn dat er jeugd is die vrijwillig vroeg in de kou een wedstrijd wil fluiten. Je moet het maar doen. Respect scheids! Juichend rende het team naar de kant waar de supporters totaal door het lint gingen. Spandoeken gingen de lucht in en er werd geklapt voor de Jongens van Saenden JO9-1. Een echt team dat voor elkaar werkt en tof is met elkaar. Een enorme beker werd er door Rick gebracht. Wat een zwaar ding, maar ook dit ging zonder probl emen de lucht in. 4-1 gewonnen tegen een geweldige tegenstander. Tijd voor een welverdiende schaal patat met mayo en Ketchup! Lekker ongegeneerd in de kantine eten en nagenieten van een fantastisch seizoen met schitterende resultaten.

Gefeliciteerd mannen! Geniet ervan en dan volgende week nog 1 wedstrijd tegen Hercules. Ik weet zeker dat jullie gaan proberen om het seizoen ongeslagen af te sluiten, want dat is natuurlijk helemaal fantastisch. Zeker met het plezier dat jullie laten zien tijdens de wedstrijden. Trots. Dat is het gevoel dat overheerst bij de coaches. Jullie hebben het geflikt!

Tot volgende week fijne Gasten!        Groet, Raymond