Melvin Bruijn was jarenlang de man die voor Saenden de ballen in het doel schoot. Zwakker wordende knieën en een aandrang om meer tijd met zijn gezin door te brengen, deden hem besluiten het spitsenleven vaarwel te zeggen en te stoppen bij het eerste. Totdat er zondag toch weer een beroep op hem werd gedaan. Niet om op jacht te gaan naar doelpunten, maar om ballen tegen te houden, onder de lat.

,,De tweede keeper wilde graag met zijn eigen team mee en had weinig zin om bij het eerste te spelen. Toen werd ik gevraagd of ik wilde keepen tegen Spirit’30’’, beschrijft Bruijn. ,,Van mijn tiende tot mijn achttiende was ik keeper en ik ging soms op doel tijdens trainingen. Dat weten ze bij de club ook, ik denk dat er daarom bij mij werd aangeklopt.’’ Omdat vaste keeper Gennaro Liklikwatil kampte met een blessure, moest trainer Groot schakelen. ,,Ik wist dat Melvin keeper was voordat hij de gevaarlijke spits van Saenden werd. De nood was hoog, dus belde ik hem.’’

Bruijn deed het verdienstelijk, liet drie ballen door, maar Groot vond dat de keeper niets te verwijten viel. ,,Hij had een paar goede reddingen en coachte de laatste lijn goed.’’ Bruijn bleek zelfs cruciaal voor de 3-3 eindstand. Bij een stand van 2-3 voor Spirit’30, won hij in een een-op-eenduel de strijd met middenvelder Rob Reus. ,,Dat voelde heel goed’’, aldus een nuchtere Bruijn, die klaar zal staan als de nood weer hoog is. ,,Ik zal blij zijn als Gennaro weer fit is, het smaakte niet naar meer. Maar als ik nodig ben sta ik er weer. Ik ben een clubman. Als ik Saenden kan helpen doe ik dat.’’

De tegenstander was verrast en maakte niet optimaal gebruik van de wisseling onder de lat. ,,We wisten dat de eerste keeper er niet was, maar dat het de spits van vorig seizoen was die op doel stond was niet bekend’’, aldus Spirit’30-aanvoerder Olivier Voetman. ,,We merkten er verder weinig van. We hadden wel afgesproken vaker te schieten, maar daar kwamen we niet aan toe. Die redding bij 2-3 was wel een belangrijk moment.’’