assendelft 1

assendelft 2

assendelft 3

assendelft 4

assendelft 5

Saenden was zondagmiddag op bezoek bij Assendelft de gelukkigste van de twee. Een treffer van Arsenio Dihalu bezorgde de ploeg uit Wormerveer de volle winst, waar een gelijkspel na het matige duel op zijn plaats was geweest.
We hebben de hele wedstrijd uitgestraald dat we hier kwamen om te winnen 
Saenden-trainer Ebel Hoekstra wilde graag doen geloven, dat zijn team de ontmoeting met Assendelft vooraf beleefde als een heuse derby. „Het is tenslotte wel Assendelft tegen Womerveer”, betoogde hij, „een Zaanstreek-derby dus.”

Dat verklaarde voor de oefenmeester meteen, waarom het ruim 95 minuten lang aan de Dorpstraat zeer matig was wat de 22 spelers op de kunstgrasmat legden. „We hebben strijd geleverd en daar ben ik tevreden over. We hebben als ploeg gespeeld en de hele wedstrijd uitgestraald dat we hier kwamen om te winnen.”

Die winst kwam er, zij het met het nodige geluk. Assendelft kreeg meer mogelijkheden, onder meer via een strafschop in de slotfase van het duel, maar de mogelijkheden bleken niet aan de ploeg van Guillaume Groot besteed.

„We waren over de hele wedstrijd gezien de betere ploeg’’, stelde de trainer. ,,Alleen voor rust telde ik al drie hele grote kansen. Daarvan moet er minimaal eentje in. Maar ook na rust waren we gevaarlijker, kwamen we regelmatig goed door in hun zestienmetergebied, maar schortte het in de afronding; steeds een been ervoor, steeds net geblokt.” In de 85e minuut schoot Tim Zwemmer de bal uit een penalty naast het doel.

Als Assendelft defensief in de problemen kwam, dan was dit veelal te wijten aan eigen slordigheid. Zo pakte keeper Jordy Witlam al na zes minuten een terugspeelbal in zijn handen, waarmee hij Saenden via een indirecte vrije trap zomaar aan de vroege openingstreffer had kunnen helpen. De kans werd knullig verprutst; Assendelft haalde opgelucht adem en greep terug op de gekozen tactiek: hoog druk zetten, maar in balbezit was voorzichtigheid troef. Daarmee bleef het tempo laag, maar waren de schaarse pogingen die de vijandelijke defensie tartten wel dreigend.

Spijtig voor Groot en de zijnen was, dat de Jimmie Glas en Ericardo Romeo het veelal fysiek tegen de verdedigers van Saenden aflegden. Bij Saenden liet vooral Arsenio Dihalu zich vaak gelden, al strandden zijn driftige acties meestal in schoonheid.

Zo speelde het duel zich zowel voor als na rust vooral af op het middenveld en waren de momenten voor beide doelen schaars. Lesley van der Ven verknoeide een opgelegde mogelijkheid (minuut 39: schot ver over) en na rust faalde Damian Wijndal in duel met Bas de Groot (minuut 61: counter).

De 0-1 was het resultaat van een andere snelle uitval. Dankzij prima toegekend voordeel na een fikse overtreding aan de zijlijn, ontsnapte Dihalu, waarna hij vrij voor Witlam de bal in de hoek schoof. Vanzelfsprekend ging er na die treffer bij de gastheren een tandje bij en hield Saenden zich vooral bezig met tegenhouden. De bezoekers overleefden in het laatste kwartier de penalty (overtreding keeper Alex Dukker) en een scrimmage waarbij de bal op of over de lijn rolde; de arbiter zag er geen doelpunt in. „We hebben onszelf tekort gedaan”, vond Groot terugkijkend. „We hebben de pijnpunten van Saenden goed blootgelegd, maar er niet van geprofiteerd.”

„Dit is tweede klasse, he’’, reageerde Hoekstra. ,,Het zit allemaal dicht bij elkaar. Vandaag heeft de gelukkigste gewonnen.”
Bron NHD
Henny Beijer