Saenden en SVA maakten er zondagmiddag voor een bomvolle tribune een weliswaar rommelige, maar tenslotte toch nog spannende derby van. De thuisploeg liet in de laatste 20 minuten een ogenschijnlijk zekere zege alsnog uit de handen glippen.
Een 2-2 gelijkspel. Beide trainers hadden er moeite mee. De een, Ebel Hoekstra namens Saenden, baalde flink van het feit, dat zijn ploeg niet kreeg, wat die in zijn ogen wel verdiende. De ander, Jeroen Beukman op de bank bij SVA, was halverwege het duel nog flink pissig geweest over de lamlendigheid van zijn team. Hij zag de kansen keren, toen het na ruim een uur spelen toch nog wat beter ging lopen.
Duelkracht
Beide oefenmeesters zagen een eerste helft, waarin de thuisploeg de lakens uitdeelde. Strijdend tegen degradatie via de nacompetitie konden de gastheren het opbrengen om er vanaf de aftrap op te kletsen. Met veel meer energie en duelkracht dan de opponent trok Saenden het duel snel naar zich toe. Wat daarbij hielp was de vroege voorsprong. Die kwam op naam van Damian Wijndal die zijn voet zette tegen een indraaiende vrije
trap van Arsenio Dihalu. De behendige en watervlugge middenvelder nam zijn ploeg sowieso overtuigend bij de hand. Hij strooide met fraaie passes, zwierf zo’n beetje over het hele veld en regisseerde alle aanvallen van de thuisploeg. SVAkeeper Max Boon had zijn handen vol aan de eindpasses in de dreigende aanvalsgolven. Zo was de sluitpost op de afspraak uit een volgende gevaarlijke vrije trap van Dihalu en keerde hij nog geen minuut later ook de volgende pegel op zijn doel.
Slordig
In de 12e minuut meldde SVA zich voor het eerst in het vijandelijke strafschopgebied, maar de lob van Daan Rijkhoff was een simpele prooi voor keeper Tristan Stalenhoef. Die werd daarna zelden nog bereikt. Daarvoor was het spel van zijn middenvelders ook te slordig. De ploeg van Beukman worstelde met zichzelf en met de straffe wind. Saenden ging veel beter met de pittige weersomstandigheden en het hobbelige grasveld om. De 2-0 kon niet uitblijven. Mees de Droog reageerde in de 27e minuut het snelst op een rebound; hij schoot snoeihard binnen.
Op de 2-0 voorsprong bij rust viel niets af te dingen. En ook het eerste kwartier na rust had Saenden vrij weinig van de hoger aangeslagen tegenstander te duchten. Sterker nog: de ploeg van Hoekstra had zichzelf definitief in veilige haven kunnen brengen, als het vizier scherper had gestaan en keeper Boon geen engeltje op de lat had gehad. Pas in de 69e minuut werd Tristan Stalenhoef onder de lat bij Saenden voor het eerst serieus getest. Maar er was nog altijd weinig aan de hand voor de gastheren. Tot, bij verrassing, Daan Rijkhoff zijn directe
tegenstander een keer wel kwijt was. Van kort op de achterlijn joeg hij de bal onhoudbaar in het dak van het doel. Ineens was er weer geloof bij SVA. Diezelfde Rijkhoff kreeg binnen luttele minuten twee keer geel (praten en
een overtreding), waardoor het pleit alsnog werd beslecht. Nota bene met 10 man, hervonden vertrouwen en het nodige opportunisme, joeg SVA alsnog de gelijkmaker na. Die viel na een actie van Camiel Dijkers; hij bediende in een overvol strafschopgebied Sidney Filmer. „We hadden zelfs moeten winnen; de afgekeurde 2-3 was absoluut
geen buitenspel” , vond Beukman.
Dat ook Saenden nog met 10 man kwam te staan was voor de statistieken. Doelpuntenmaker Wijndal zag voor de tweede keer geel. „We hebben er een wedstrijd van gemaakt. Als we dit in de resterende duels kunnen
brengen, zie ik het nog goed komen voor ons” , stelde Ebel Hoekstra. Beukman: „Het was lange tijd veel te slap. Maar we hebben ons goed hersteld. We kunnen veel beter, dan we hebben laten zien.”

bron NHD

Henny Beijer