Een benutte strafschop maakte zondagmiddag voor SVA uiteindelijk het verschil met Saenden. Door de zege nestelde de thuisploeg zich op de tweede plaats in de ranglijst achter periodekampioen HSV. Saenden blijft voorlopig laatste.
SVA wint in de regel niet heel vaak een regionale derby”, wist trainer Jeroen Beukman. „Daarom smaakt deze best wel lekker. Het moest eigenlijk gewoon een keer gebeuren. Al moet ik direct toegeven, dat dit duel eigenlijk geen winnaar verdiende.” Een constatering waar zijn collega Ebel Hoekstra het direct mee eens was. Sterker nog, ik denk dat onze gelijkmaker ten onrechte werd afgekeurd. We hadden hem eerlijk gezegd wel verdiend.
Ook in de wedstrijdanalyse van de beide oefenmeesters was er sprake van balans. Beiden zagen hun ploegen vooral rommelig acteren, beiden somden ook moeiteloos de tekortkomingen van hun spelers in dit ijskoude duel op. Waar SVA technisch wellicht wat beter uit de verf kwam, daar had Saenden zorgvuldiger moeten zijn aan de bal in zijn pogingen de snelle voorwaartsen te bereiken. Volgens de trainers was het tijdens de wedstrijd vooral de vraag welke ploeg een keer het doel zou weten te vinden.
De thuisploeg opende sterk, zag al in de vierde minuut een inzet van de doellijn worden gehaald en had in de tiende minuut de pech, dat Gianluca Locatelli tegen de paal schoot . Aan de overkant was er minder dreiging, al schampte een afdraaiende voorzet van Mees de Droog nog wel de lat boven SVA-keeper Max Boon. Maar te vaak bleek de behendige Arsenio Dihalu echter op een eiland te staan; zijn solo-acties voerde hij meestal te ver door. SVA hoefde in de eigen opbouw slechts twee bewakers op hem te zetten, terwijl Saenden vier man achterin hield om de voorste lijn van de gastheren te bestrijden.
Slordig
Het was in de eerste helft allemaal niet erg hartverwarmend wat de ploegen op de mat legden. Tot kansrijke situaties voor een van beide doelen kwam het ook steeds minder. Op een indraaiende vrije trap van Miel Honig namens Saenden na - de bal vloog voorbij het doel - was er weinig opwindends te beleven. Daarvoor moest worden gewacht tot de 51e minuut. Toen stuitte de doorgebroken Locatelli op Alex Dukker onder de lat bij Saenden; de weggegeven corner leverde echter niets op.
Dat lot was ook de verschillende counters die SVA erop liet volgen. Even leek het duel richting de openingstreffer te rollen, maar slordigheden in de eindfase maakten succes onbereikbaar. Nadat de sterk spelende linkervleugelverdediger van Saenden - Enes Varisli - te lang treuzelde om een defensieve fout adequaat af te kunnen straffen, brak SVA het duel alsnog open. Daar was een strafschop voor nodig, toegekend nadat Locatelli binnen de zestien onderuit was getikt. Het slachtoffer benutte de penalty zelf.
In de slotfase van de wedstrijd werden de ruimtes vanzelfsprekend groter. Saenden zette aan, SVA loerde op de counter. Nadat Drukker geblesseerd het veld moest verlaten (kneuzing heup na een stevige botsing) en wisselspeler Ruben Jose Fernandez Pruano noodgedwongen de keepershandschoenen moest aantrekken, leek Saenden in de 86e minuut alsnog op gelijke hoogte te komen. De treffer werd echter wegens vermeend buitenspel afgekeurd.
Pas toen leek het derby-vlammetje even te ontbranden. Saenden ging er vol voor, SVA veroorloofde zich nog een handvol domme overtredingen, maar er volgde geen straf. Damien Wijndal was namens Saenden heel erg dichtbij de gelijkmaker, maar hij poeierde onbeheerst over.
Ik kan mijn ploeg alleen maar complimenteren met de inzet, zei Hoekstra. Als we dit de komende wedstrijden kunnen opbrengen, zullen de goede resultaten beslist volgen.
Beukman liep vanzelfsprekend de polonaise, maar wilde toch niet verder vooruit kijken dan tot de winterstop: We gingen voor lijfsbehoud in de tweede klasse. Misschien moet ik de doelstelling straks wel bijstellen. Ik heb het ook al wel in mijn hoofd, maar ga dat nu nog niet uitspreken. Dat doe ik pas na het trainingskamp in Spanje.

Bron: NHD
Henny Beijer